Հարսանիք, փեսա ու հարս,
Երդվում ու հանձնվում են:
Էդ թղթերը ինձ չտաս
Ես արդեն իմ գանձը ունեմ:
Ինձ գիշերա պետք վռազ,
Որտև լույսը ես ատում եմ,
Դու խաբում ես, մոտ չգաս,
Ովէ մոտա հավատում եմ:
Ամենօրը ոնցոր դաս, որ ներկա ես արդեն լավա,
Պետքա լիքը կարանաս, որ հեռու մնա էն ցավը,
Որ ցավա էլ չգոռաս, քեզ ոչ մեկէ օգնելու չի:
Կտրտել եմ անանաս, բայց էս հեչէ ուտելու չի,
Հակամարտությունա, վազք ես կասեի:
Էս հանրությունը խեխդվումա,
Մեկը պաս պահելովա որոնում իր փրկությունը,
Մեկը ֆաս ասելով հրամայումա, որ բռնեն,
Որ ոչ մի մասսա ճամփին իրանց էլի չհայտնվեն:
Ասում եմ, հա, ստէ ինձ բան կա, խանգարումա,
Ես օգտագործում եմ բառ, իսկ լռելը թանգանումա,
Բայց աչքերս հլը վառ ու դրա համար փակում եմ,
Որտև ման էի գալի մարդ, բայց կորել են կամ թաքուն են:
Զառանցում եմ ապէ նաղդ, տաքությունս բայց 0-յա,
Պակասումա դաժը վախ, կամէ ուշա,
Պառանոյա արդեն մոտս խորը բախտը ճամփէ,
Ու հրճվում եմ, կապնվում ես թե չէ վախտը կգա
Ու կարողա դուրս գամ, որտև քա*ի մեջ եմ:
-Յաղք. կասի տատը, որը կույսա,
Սպասի չեմ պրծէ ես,
Աղքատությունա ներսը, դուրսը մարդու չեն պղծէ մեզ,
Մենք ենք ինքներս մեզ ջրում, մենք.
Ցեխաջուրա պռոստը,
Մենք ենք, մեր ձեռը տանջվում ենք: Լավ, էսքանը պետք չէր, թող սենց գնա
Մի քիչ էլ շունչ քաշի լսողը, ոշմ, հա...
ConversionConversion EmoticonEmoticon